"...не може да тичаш към душата на каквото и да било.
Към душите трябва да пристъпваш внимателно, тихо." /Владимир Полеганов,
"Птиците"/
А моята се люлее на нишки от нежност и циганските и колелета лудеят в небесносиньото. Срещата на душите не е депо за тишина, а спирка, от която радостта да се качи.
За полети в заедност.
И с музика, от тръпки само.
0 коментара:
Публикуване на коментар